Pierwszą placówką w dzielnicy fabrycznej Kraśnika, prowadzącą nauczanie na najniższym szczeblu edukacji, była Szkoła Podstawowa Nr 1, po roku 1975 – Szkoła Podstawowa Nr 5.
W roku 1948 uruchomiona została Kraśnicka Fabryka Wyrobów Metalowych, powoli zasiedlano leżące nieopodal osiedle Dąbrowa-Bór. Mieszkające tam dzieci dowożono do szkół Kraśnika i Budzynia. Już pod koniec roku szkolnego 1948/49 powstał projekt zorganizowania szkoły na terenie przyfabrycznego osiedla, nazywanego często „kolonią fabryczną”.
Dzięki staraniom fabryki uzyskano od władz miasta pieniądze na utworzenie nowej placówki oświatowej. W tym celu wyremontowany został jeden z bloków przy ulicy Lenina (obecnie Al. Niepodległości 47). Na parterze utworzono przedszkole, na piętrze szkołę podstawową. Duże zasługi w organizowaniu szkoły miała jej pierwsza kierowniczka, Janina Nosek. Janina Nosek ukończyła, w roku 1926, Prywatne Seminarium Nauczycielskie w Stanisławowie.
Uroczystość rozpoczęcia roku szkolnego 1949/50 odbyła się w świetlicy Domu Kultury, gdzie dzieci wysłuchały przez radio przemówienia ministra oświaty. Drugiego września 1949 roku rozpoczęły się lekcje. Oprócz kierowniczki uczyli Jan Greszeta i Mieczysław Szymczyk. Na wyposażeniu szkoły było 25 dwuosobowych ławek. W pierwszym dniu nauki pojawiło się w szkole stu uczniów. Warunki lokalowe były nad wyraz trudne. Zupełnie nie było sprzętu i pomocy naukowych, brakowało podręczników. Jedynym umeblowaniem były ławki i to w niedostatecznej ilości.
Dzięki ofiarności pani kierowniczki, pomocy fabryki i zaangażowaniu rodziców szkoła zakupiła pierwsze pomoce naukowe i utworzyła bibliotekę szkolną. W lipcu 1950 roku placówka została przemianowana na Szkołę Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W Dąbrowie-Bór stale przybywało uczniów, brakowało klas, łączono oddziały. Sytuacja lokalowa poprawiła się we wrześniu 1952 roku, kiedy do użytku została oddana nowa szkoła (dzisiejsza stara część budynku szkoły).
Pracujący w SP Nr 1 nauczyciele nie poprzestawali na pracy dydaktycznej. Dokładali wiele starań, by życie szkoły wzbogacić różnymi formami zajęć pozalekcyjnych. Uczniowie wspólnie z nauczycielami organizowali w Domu Kultury występy artystyczne dla środowiska. Powstał Zespół Pieśni i Tańca, kierowany przez późniejszą kierowniczkę szkoły, Julię Mocarską, który uświetniał liczne uroczystości nie tylko szkolne, także lokalne.
W roku szkolnym 1960/61 oddano do użytku salę gimnastyczną, a cały budynek otynkowano. Warunki lokalowe były jednak nadal ciężkie. Osiedle rozbudowywało się dynamicznie, przybywało dzieci, szkoła była za ciasna. Wówczas władze oświatowe podjęły decyzję o utworzeniu na bazie szkoły dwóch jednostek: Szkoły Podstawowej Nr 1 oraz nowej Szkoły Podstawowej Nr 2.
25 października 1964 roku, z okazji jubileuszu 15-lecia istnienia placówki nadano jej imię Janka Krasickiego, a Komitet Rodzicielski ufundował sztandar.
W dalszym ciągu przybywało uczniów, a warunki w szkole były coraz trudniejsze. Zdecydowano się na rozbudowę szkoły. Dzięki aktywności rodziców, nauczycieli, przychylności władz oświatowych, a także uporowi i konsekwencji ówczesnego dyrektora szkoły, Bronisława Mazura, w roku 1974 oddano do użytku nowe skrzydło budynku szkolnego. Znalazły się w nim klasopracownie z zapleczem gabinetowym, biblioteka z czytelnią, świetlica, szatnia oraz gabinet stomatologiczny i lekarski. Warunki pracy uległy radykalnej poprawie.
W roku 1975, w związku z połączeniem obu Kraśników w jedno miasto, szkoła otrzymała numer 5.
20 sierpnia 1979 roku, na mocy decyzji kuratora oświaty, Szkoła Podstawowa Nr 5 została przemianowana na szkołę o profilu sportowym. Młodzież zyskała dodatkową możliwość uprawiania sportu.
W ciągu wieloletniej historii szkoły zawsze dużą wagę przywiązywano do rozwoju dzieci i młodzieży pod względem sportowym. W roku 2001 powołano do życia, działający przy szkole, Młodzieżowy Uczniowski Klub Sportowy Kraśnik. Efektem pracy szkoleniowej w klubie jest szereg sukcesów wywodzących się z niego młodych piłkarzy. Wielu z nich kontynuuje karierę po opuszczeniu murów szkoły.
Praca szkoleniowa prowadzona w MUKS od wielu lat ma także przełożenie na sukcesy szkoły rangi krajowej. W latach 2004 i 2005 uczniowie PSP Nr 5 doszli do finału krajowego rozgrywek szkolnych w mini piłkę nożną, zdobywając srebrne medale. W finale krajowego turnieju COCA-COLA CUP, w roku 2008, szkoła zajęła czwarte miejsce.
Dużym sukcesem chłopców reprezentujących MUKS Kraśnik było wygranie finału wojewódzkiego, w kategorii wiekowej 10-11 lat i wyjazd do Warszawy na finałowy Turniej Orlika o Puchar Premiera.
21 marca 2002 roku Publicznej Szkole Podstawowej Nr 5 w Kraśniku nadano imię Henryka Sienkiewicza, a 19 października 2002 roku szkoła otrzymała nowy sztandar.
W roku szkolnym 2005/2006 szkoła otrzymała Certyfikat Jakości ISO 9001:2001. W roku 2008 powstał przy szkole nowoczesny obiekt sportowy, wybudowany w ramach rządowego programu ORLIK 2012.
W ostatnich latach zostały wyremontowane sale lekcyjne, łazienki, powstała nowa pracownia informatyczna, zmodernizowano wejście główne do szkoły, zakupiono szafki do szatni dla uczniów, wymieniono wszystkie okna, poszerzono bazę dydaktyczną i sportową, zainicjowano dodatkowe zajęcia dla dzieci.
W roku 1948 uruchomiona została Kraśnicka Fabryka Wyrobów Metalowych, powoli zasiedlano leżące nieopodal osiedle Dąbrowa-Bór. Mieszkające tam dzieci dowożono do szkół Kraśnika i Budzynia. Już pod koniec roku szkolnego 1948/49 powstał projekt zorganizowania szkoły na terenie przyfabrycznego osiedla, nazywanego często „kolonią fabryczną”.
Dzięki staraniom fabryki uzyskano od władz miasta pieniądze na utworzenie nowej placówki oświatowej. W tym celu wyremontowany został jeden z bloków przy ulicy Lenina (obecnie Al. Niepodległości 47). Na parterze utworzono przedszkole, na piętrze szkołę podstawową. Duże zasługi w organizowaniu szkoły miała jej pierwsza kierowniczka, Janina Nosek. Janina Nosek ukończyła, w roku 1926, Prywatne Seminarium Nauczycielskie w Stanisławowie.
Uroczystość rozpoczęcia roku szkolnego 1949/50 odbyła się w świetlicy Domu Kultury, gdzie dzieci wysłuchały przez radio przemówienia ministra oświaty. Drugiego września 1949 roku rozpoczęły się lekcje. Oprócz kierowniczki uczyli Jan Greszeta i Mieczysław Szymczyk. Na wyposażeniu szkoły było 25 dwuosobowych ławek. W pierwszym dniu nauki pojawiło się w szkole stu uczniów. Warunki lokalowe były nad wyraz trudne. Zupełnie nie było sprzętu i pomocy naukowych, brakowało podręczników. Jedynym umeblowaniem były ławki i to w niedostatecznej ilości.
Dzięki ofiarności pani kierowniczki, pomocy fabryki i zaangażowaniu rodziców szkoła zakupiła pierwsze pomoce naukowe i utworzyła bibliotekę szkolną. W lipcu 1950 roku placówka została przemianowana na Szkołę Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W Dąbrowie-Bór stale przybywało uczniów, brakowało klas, łączono oddziały. Sytuacja lokalowa poprawiła się we wrześniu 1952 roku, kiedy do użytku została oddana nowa szkoła (dzisiejsza stara część budynku szkoły).
Pracujący w SP Nr 1 nauczyciele nie poprzestawali na pracy dydaktycznej. Dokładali wiele starań, by życie szkoły wzbogacić różnymi formami zajęć pozalekcyjnych. Uczniowie wspólnie z nauczycielami organizowali w Domu Kultury występy artystyczne dla środowiska. Powstał Zespół Pieśni i Tańca, kierowany przez późniejszą kierowniczkę szkoły, Julię Mocarską, który uświetniał liczne uroczystości nie tylko szkolne, także lokalne.
W roku szkolnym 1960/61 oddano do użytku salę gimnastyczną, a cały budynek otynkowano. Warunki lokalowe były jednak nadal ciężkie. Osiedle rozbudowywało się dynamicznie, przybywało dzieci, szkoła była za ciasna. Wówczas władze oświatowe podjęły decyzję o utworzeniu na bazie szkoły dwóch jednostek: Szkoły Podstawowej Nr 1 oraz nowej Szkoły Podstawowej Nr 2.
25 października 1964 roku, z okazji jubileuszu 15-lecia istnienia placówki nadano jej imię Janka Krasickiego, a Komitet Rodzicielski ufundował sztandar.
W dalszym ciągu przybywało uczniów, a warunki w szkole były coraz trudniejsze. Zdecydowano się na rozbudowę szkoły. Dzięki aktywności rodziców, nauczycieli, przychylności władz oświatowych, a także uporowi i konsekwencji ówczesnego dyrektora szkoły, Bronisława Mazura, w roku 1974 oddano do użytku nowe skrzydło budynku szkolnego. Znalazły się w nim klasopracownie z zapleczem gabinetowym, biblioteka z czytelnią, świetlica, szatnia oraz gabinet stomatologiczny i lekarski. Warunki pracy uległy radykalnej poprawie.
W roku 1975, w związku z połączeniem obu Kraśników w jedno miasto, szkoła otrzymała numer 5.
20 sierpnia 1979 roku, na mocy decyzji kuratora oświaty, Szkoła Podstawowa Nr 5 została przemianowana na szkołę o profilu sportowym. Młodzież zyskała dodatkową możliwość uprawiania sportu.
W ciągu wieloletniej historii szkoły zawsze dużą wagę przywiązywano do rozwoju dzieci i młodzieży pod względem sportowym. W roku 2001 powołano do życia, działający przy szkole, Młodzieżowy Uczniowski Klub Sportowy Kraśnik. Efektem pracy szkoleniowej w klubie jest szereg sukcesów wywodzących się z niego młodych piłkarzy. Wielu z nich kontynuuje karierę po opuszczeniu murów szkoły.
Praca szkoleniowa prowadzona w MUKS od wielu lat ma także przełożenie na sukcesy szkoły rangi krajowej. W latach 2004 i 2005 uczniowie PSP Nr 5 doszli do finału krajowego rozgrywek szkolnych w mini piłkę nożną, zdobywając srebrne medale. W finale krajowego turnieju COCA-COLA CUP, w roku 2008, szkoła zajęła czwarte miejsce.
Dużym sukcesem chłopców reprezentujących MUKS Kraśnik było wygranie finału wojewódzkiego, w kategorii wiekowej 10-11 lat i wyjazd do Warszawy na finałowy Turniej Orlika o Puchar Premiera.
21 marca 2002 roku Publicznej Szkole Podstawowej Nr 5 w Kraśniku nadano imię Henryka Sienkiewicza, a 19 października 2002 roku szkoła otrzymała nowy sztandar.
W roku szkolnym 2005/2006 szkoła otrzymała Certyfikat Jakości ISO 9001:2001. W roku 2008 powstał przy szkole nowoczesny obiekt sportowy, wybudowany w ramach rządowego programu ORLIK 2012.
W ostatnich latach zostały wyremontowane sale lekcyjne, łazienki, powstała nowa pracownia informatyczna, zmodernizowano wejście główne do szkoły, zakupiono szafki do szatni dla uczniów, wymieniono wszystkie okna, poszerzono bazę dydaktyczną i sportową, zainicjowano dodatkowe zajęcia dla dzieci.
Kierownikami i dyrektorami szkoły w jej ponad sześćdziesięcioletniej historii byli:
– Janina Nosek, kierownik w latach 1949-1967
– Julia Mocarska, kierownik w latach 1967-1972
– Bronisław Mazur, dyrektor w latach 1972-1980
– Zygmunt Tylus, dyrektor w latach 1980-1982
– Janusz Dziegdziarz, dyrektor w latach 1982-1994
– Elżbieta Fiedorek, dyrektor w latach 1994-1999
– Waldemar Drozd, dyrektor w latach 1999-2010
– Marta Drozd, dyrektor od 1 września 2010
– Janina Nosek, kierownik w latach 1949-1967
– Julia Mocarska, kierownik w latach 1967-1972
– Bronisław Mazur, dyrektor w latach 1972-1980
– Zygmunt Tylus, dyrektor w latach 1980-1982
– Janusz Dziegdziarz, dyrektor w latach 1982-1994
– Elżbieta Fiedorek, dyrektor w latach 1994-1999
– Waldemar Drozd, dyrektor w latach 1999-2010
– Marta Drozd, dyrektor od 1 września 2010
– Barbara Grasińska-Ciereszko od 1 września 2015
Zdjęcie wyżej:
Apel poranny na placu szkolnym, obok pierwszej siedziby szkoły. W czasie apelu młodzież śpiewała „Hymn ŚFMD „, jeden z uczniów wciągał flagę państwową na maszt.
Zdjęcie wyżej:
Apel poranny na placu szkolnym, obok pierwszej siedziby szkoły. W czasie apelu młodzież śpiewała „Hymn ŚFMD „, jeden z uczniów wciągał flagę państwową na maszt.
