21 czerwca w CKiP odbyła się konferencja naukowa na temat historii Kraśnika. Okazją do zorganizowania był jubileusz 640. lecia Kraśnika.
Prof. dr hab. Ryszard Szczygieł związany z Zakładem Historii Polski Średniowiecznej i Dziejów Gospodarczych UMCS. przypomniał, że 26 lipca 1377 roku król Ludwik Węgierski wydał przywilej lokacyjny dla miasta Kraśnika. Na własność, wraz z ośmioma okolicznymi wsiami, otrzymali go bracia Iwan i Dymitr Gorajscy. Dokument lokował dobra w ziemi sandomierskiej. Był to typowy akt nadania przywilejów rodowi posiadającemu Kraśnik, po to, żeby mógł prowadzić politykę osadniczą. Dokument z 1377 de facto nie stworzył miasta. Profesor zaprezentował cztery istniejące hipotezy na ten temat. Osobiście przychyla się do tej, która mówi, iż miasto Kraśnik powstało przed rokiem 1377. Jak podkreślił historyk, dokument z 26 lipca jest pierwszym odnalezionym dotyczącym Kraśnika, a tylko te mają wartość dla badaczy dziejów, w związku z czym zasadne jest przyjmowanie roku 1377 przy określaniu jubileuszu, ale tylko w tym celu.
Oto fragment książki Feliksa Filipa Ryczka „Kraśnik i okolice”: „Kraśnik leży na lewym brzegu Stróży, zwanej też Wyżnicą, u stóp wzgórza wznoszącego się na wysokości 206 m n.p.m., w odległości 47 km na południe od Lublina. Początki miasta sięgają czasów prehistorycznych, wówczas było jedną z najstarszych osad nadwiślańskich. Faktem historycznym jest, że w 1377 r. Król Ludwik Węgierski lokował miasto na prawie magdeburskim.”
Znany regionalista także nie stawia tezy, że Kraśnik jest miastem od roku 1377.
Należy ubolewać więc, że na oficjalnej stronie miasta jest informacja: „Kraśnik miasto od 1377”, pomimo, iż urzędnicy miejscy uczestniczyli w konferencji i słyszeli wypowiedź profesora doktora hab. Ryszarda Szczygła. – Kraśnik miasto przed 1377 – tak powinna brzmieć informacja na oficjalnym portalu urzędu.
